Γιώργος Πελεκούδας-Η Νιφάδα
Στο μυθιστόρημα «Η νιφάδα» η λογοτεχνία ανατέμνεται με την ιστορία με έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο. Ο συγγραφέας προσεγγίζει με νηφάλιο τρόπο μια δύσκολη περίοδο της ελληνικής ιστορίας, την περίοδο του εμφύλιου πολέμου. Ενδιαφέρεται να δείξει πώς τα ιστορικά γεγονότα επηρεάζουν τις συνειδήσεις και τις ζωές των ανθρώπων. Οι ήρωές του παίρνουν τις αποφάσεις τους, αναμετρώνται με την ιστορία, δοκιμάζονται και υποφέρουν.
Ο συγγραφέας αποφεύγει την αρνητική στερεοτυπική αναπαράσταση, αντιστρατεύεται τις προκαταλήψεις και στέκεται με συμπάθεια απέναντι στον άνθρωπο που καλείται να διαχειριστεί την ήττα. Και αυτό είναι το μεγαλείο του.
Στο βιβλίο αναδεικνύονται και πτυχές της ελληνικής ιστορίας οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα γνωστές. Πρέπει να επισημάνουμε ότι ο συγγραφέας ακόμη κι όταν μιλά για το παρελθόν δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μιλά για το παρόν. Και αυτό το παρόν με τη σειρά του καθορίζει τον τρόπο που επιστρέφουμε στο παρελθόν.
Για να μάθουμε ποιοι είμαστε, την ταυτότητά μας είναι ανάγκη να γνωρίζουμε το παρελθόν μας, ποιοι υπήρξαμε. Η λογοτεχνία ανάμεσα σε άλλα επιτελεί και αυτόν τον ρόλο. Η λογοτεχνία διασώζει την ατομική και συλλογική μνήμη / ενεργεί ενάντια στη λήθη.
Στο μυθιστόρημα του Γιώργου Πελεκούδα «Η νιφάδα», η αφήγηση της πορείας της κεντρικής ηρωίδας ξεπερνάει τα στενά όρια της ύπαρξης και αφορά περισσότερους ανθρώπους. Όταν λοιπόν η ατομική εμπειρία γίνεται καθολική υπόθεση, τότε κερδίζει και η λογοτεχνία και οι αναγνώστες της.