-
Οι γυναίκες του Ιράν
Δεν ξέρω πόσοι και πόσες από τον δυτικό κόσμο, που πολύ εύκολα έχουμε τα λόγια, θα βγαίναμε στους δρόμους να διαδηλώσουμε απέναντι σε ένα τόσο σκληρό καθεστώς, όπως αυτό του Ιράν. Πού βρήκαν τη δύναμη οι γυναίκες αυτές και διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους απέναντι σε αιώνες καταπίεσης; Φοβάμαι ότι όταν πάψουν να είναι στο επίκεντρο της δημοσιότητας, τις περιμένει ακόμη μεγαλύτερη καταπίεση. Σίγουρα με αγώνες βελτιώνεται η ζωή, ωστόσο, σε κάποια μέρη της γης αυτοί οι αγώνες κερδίζονται δύσκολα. Και γι’ αυτό, μόνο να τις θαυμάσουμε μπορούμε. Από μακριά και ασφαλείς.
-
Η ποιητική του ελάχιστου
Όταν συζητούσαμε με τη συγγραφέα Σεβαστή Κωνσταντινίδου για λογοτεχνία και τι μας αρέσει να διαβάζουμε, έλεγε ότι δεν της αρέσουν τα διηγήματα που γυρεύουν με τις ανατροπές τους να ταρακουνήσουν το αναγνωστικό κοινό, να το εκπλήξουν και να το συγκινήσουν (ενδεχομένως). Η ίδια πιστεύει πως η αφήγηση ιστοριών θα πρέπει να αφουγκράζεται την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα όπου σε πρώτο επίπεδο φαίνεται να μη συμβαίνει τίποτε ιδιαίτερο. Εκεί όπου τα πράγματα κυλάνε συνήθως χωρίς εκπλήξεις, εκεί, εντέλει, όπου ο συγγραφέας παρεμβαίνει όσο γίνεται λιγότερο. Η αντίληψη αυτή της συγγραφέα για τη λογοτεχνία διαπερνά τη συλλογή διηγημάτων «Ο ήλιος στο παράθυρο», που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ιωλκός. Ο Γάλλος φωτογράφος Henri…
-
“Το δέρμα” της Βίβιαν Στεργίου
«…όλη η Γερμανία, όπως όλη η Ευρώπη, βυθίζεται συνεχώς στη φτώχεια. Γι’ αυτό, Brexit και πάλι Brexit. ….. Ας πουλήσουν την Ευρώπη στην Κίνα, αλλιώς όλο και θα φτωχαίνουν και θα χάνονται δουλειές, όλο και κάποια μα@ακισμένη Ευτυχία από την Καισαριανή δεν θα βρίσκει να εργαστεί για πάνω από τετρακόσια πενήντα ευρώ˙ γιατί θα πρέπει να ανταγωνίζεται το work ethics άλλων λαών, που δεν χάνουν τη μέρα τους ποστάροντας positive vibes και αναλύοντας στο Facebook ό,τι κατεβάσει η κούτρα τους». Σε όλη τη συλλογή διηγημάτων η Βίβιαν Στεργίου με ιδιαίτερο κοφτερό βλέμμα σαρκάζει τη δηθενιά, τη συνεχή αναζήτηση για ξεχωριστές εμπειρίες, το κενό της σύγχρονης εποχής. Στηλιτεύει, με τον ξεχωριστό…
-
“Επιστροφή στη Ρενς” του Ντιντιέ Εριμπόν
Συνηθίζω να λέω ότι η καταγωγή σου, η κοινωνική τάξη από την οποία προέρχεσαι, σε ακολουθεί ό,τι κι αν έχεις καταφέρει στη ζωή σου, σε όποια κοινωνική τάξη έχεις ανέλθει λόγω της μόρφωσης που απέκτησες, της δουλειάς που κάνεις ή του πλούτου που έχεις δημιουργήσει. Ακριβώς αυτό δείχνει ο Γάλλος Ντιντιέ Εριμπόν, το τρομερό παιδί της επιστήμης της Κοινωνιολογίας, στο βιβλίο του «Επιστροφή στη Ρενς» και γι’ αυτό ενθουσιάστηκα όταν το διάβασα και επιπλέον ταυτίστηκα σε σημαντικό βαθμό. Στο βιβλίο αυτό, μια ιδιότυπη αυτοβιογραφία, εξηγεί πώς τα παιδιά της εργατικής τάξης έχουν λίγο πολύ ένα προδιαγεγραμμένο μέλλον λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων πρόσβασης στη γνώση και στις επιλογές, πώς η ζωή…
-
Λαός δίχως εξουσία
Είναι ο λαϊκισμός αναγκαίος για την κατανόηση των αδιεξόδων της δημοκρατίας; Είναι ο λαϊκισμός εχθρός της δημοκρατίας, όπως ισχυρίζονται οι αντιλαϊκιστές, ή μήπως πορεύεται παράλληλα με αυτή, αποτελώντας συστατικό στοιχείο της; Και ο αντιλαϊκισμός; Πού οφείλει την καταγωγή του και ποια είναι η ιδεολογική λειτουργία του; Αυτά τα ερωτήματα απασχολούν τον Αμερικανό ιστορικό, δημοσιογράφο και πολιτικό αναλυτή Τόμας Φρανκ στο βιβλίο του «Λαός δίχως εξουσία. Μια σύντομη ιστορία του αντιλαϊκισμού», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Εκκρεμές. Η πρωτοτυπία του εγχειρήματος έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί ένα από τα πρώτα βιβλία παγκοσμίως που μελετούν το φαινόμενο του αντιλαϊκισμού στη διαλεκτική του σχέση με τον λαϊκισμό, λαμβάνοντας υπόψη το ευρύτερο ιστορικό…
-
“Ο Αμερικάνος”-Βιβλιοπαρουσίαση
Η άγνωστη ιστορία των Ελλήνων μεταναστών που δούλευαν στα ανθρακωρυχεία της Αμερικής, τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, βρίσκεται στο επίκεντρο του σπουδαίου μυθιστορήματος «Ο Αμερικάνος» του Νίκου Αραπάκη. Τα υλικά που συνέθεταν την Αμερική, αυτή την «αχανή και σκληρή χώρα», ήταν «βουτηγμένα στο αίμα και στον ιδρώτα των μεταναστών», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο συγγραφέας. Η σφαγή του Λάντλοου και η δολοφονία του Έλληνα μετανάστη και συνδικαλιστή Λούη Τίκα (του Κρητικού Ηλία Σπαντιδάκη), τον Απρίλιο του 1914, αποτελεί μία από τις κομβικές στιγμές του αμερικανικού εργατικού κινήματος. Μετά τον θάνατό του σε ηλικία μόλις 28 ετών, οι συνθήκες ζωής και ασφάλειας των ανθρακωρύχων άρχισαν να βελτιώνονται με την ψήφιση των…
-
“Το χιόνι των Αγράφων” – Παρουσίαση βιβλίου
-
Δοκιμές ανατομίας της ελληνικής ταυτότητας
Το τελευταίο βιβλίο της Ομότιμης Καθηγήτριας Φιλοσοφίας Αλεξάνδρας Δεληγιώργη, με τίτλο «Σύγχρονα κάτοπτρα της ελληνικότητας. Ιδέες και ιδεολογήματα στον 20ό αιώνα», αποτελεί μια στιβαρή προσπάθεια αναψηλάφησης των αιτιών που οδήγησαν στη στάσιμη – σε πολλούς τομείς σήμερα – Ελλάδα. Πυρήνας του εγχειρήματος είναι η σχέση παράδοσης και αυτοσυνείδησης, ατομικής και συλλογικής, με άξονα την έννοια της ελληνικότητας, η οποία δεν συνδέεται με τον εθνικισμό αλλά με την ελληνική ταυτότητα. Η έμφαση δίνεται στο έργο Ελλήνων λογοτεχνών, φιλοσόφων και πολιτικών του 20ού αι., όπως οι Γιαννόπουλος, Δραγούμης, Σκληρός, Σαραντάρης, Τσάτσος, Λορεντζάτος, Χατζής και Μαλεβίτσης, στον καθένα από τους οποίους αφιερώνεται ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Στην αρχή η συγγραφέας διευκρινίζει ότι θα εξετάσει…
-
10 + 1 βιβλία με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας
Σε μια πρόσφατη έρευνα του οργανισμού δημοσκοπήσεων YouGov στη Βρετανία, μία στις πέντε γυναίκες δήλωσε πως θεωρεί τη λέξη “φεμινίστρια” προσβλητική ενώ περίπου οι μισές γυναίκες απάντησαν ότι “οι ίδιες δεν θα αυτοαποκαλούνταν φεμινίστριες”. Πού οφείλεται το γεγονός ότι οι ίδιες οι γυναίκες διστάζουν να οικειοποιηθούν την ταμπέλα της “φεμινίστριας”; Και τι σημαίνει εντέλει να είναι σήμερα κάποιος/α υπέρ του φεμινισμού; Επέλεξα ορισμένα βιβλία που εισάγουν στην φεμινιστική προβληματική με την ελπίδα να αποτελέσουν έναν μίνι οδηγό για όσες και όσους θα ήθελαν να μάθουν περισσότερα γι’ αυτή. Δεν είναι εύκολο να συνοψίσει κάποιος/α σε λίγες γραμμές το περιεχόμενο αυτού του ρηξικέλευθου βιβλίου που ενόχλησε τόσο πολύ το Βατικανό, ώστε…
-
Είναι ο βιασμός (και) ταξικό θέμα;
Η υπόθεση του βιασμού της 24χρονης γυναίκας από τη Θεσσαλονίκη έχει ταξικό πρόσημο, όσο κι αν είναι μια πτυχή που δεν επισημαίνεται όσο πρέπει. Η διοργάνωση του πάρτι σε πολυτελές ξενοδοχείο με τη συμμετοχή πλούσιων γόνων επώνυμων οικογενειών αποκλείει εξ ορισμού όσους και όσες δεν ανήκουν και δεν ταιριάζουν με αυτόν τον κόσμο. Στα πάρτι αυτά προσκαλούνται νέες κοπέλες, συνήθως ευάλωτες, που αναμένεται να θαμπωθούν από τον πλούτο και να ενδώσουν σε οποιαδήποτε πράξη τους ζητηθεί. Αυτή τη διαστρεβλωμένη αντίληψη για τη συμπεριφορά των γυναικών και το σεξ δεν την έχουν βέβαια μόνο οι πλούσιοι. Υπάρχει, ωστόσο, μια βασική διαφορά με τους υπόλοιπους: θεωρούν ότι με τις γνωριμίες και τις…